Informele kinderopvang is kinderopvang die door ouders en/of familieleden wordt gerund. informele kinderopvang wordt ook wel zelfhulp of niet-aplicatieve opvang genoemd. Kinderopvang wordt ‘s avonds of in het weekend aangeboden; het gebeurt ook op plaatsen die niet noodzakelijkerwijs op een klok staan. informele opvang is er in vele soorten. In sommige gevallen wordt het kind opgevangen bij de verzorger thuis, in andere gevallen bij een familielid. Bij informele zorg wordt het kind als pasgeborene verzorgd. Tijdens de eerste maanden voelen veel moeders de drang om de baby borstvoeding te blijven geven en gaan daarom later op de dag weer aan het werk. Een informele kinderopvang is een goede plek om de baby een paar uurtjes te laten en misschien in het weekend als er minder kinderen in de buurt zijn. In deze vorm krijgt het kind een band met zijn verzorger en de ouders. Ook kan het kind zich veilig voelen omdat er iemand op hem let en voor hem zorgt. Informele zorg heeft vaak niet het budget om 24/7 voor het kind te zorgen en dus wordt het kind thuis achtergelaten zonder regelmatige zorg. Het kind krijgt de kans om zich langzaam te ontwikkelen en een natuurlijk gevoel van vertrouwen en liefde te krijgen. Traditioneel is informele kinderopvang gebaseerd op de gemeenschap en wordt ondersteund door kerkelijke of burgerorganisaties. In een informeel kindercentrum krijgt het kind over het algemeen minder formele zorg die bestaat uit verzorging op het terrein, sociaal contact en geïndividualiseerde activiteiten en spel. In de informele kinderopvang kan het kind met andere kinderen spelen, zowel in het centrum als daarbuiten.
Formele kinderopvang wordt daarentegen door een werkgever of door de overheid geregeld. De formele opvang omvat gewoonlijk ook onderwijs. Het kind gaat ten minste 5 dagen per week naar de dagopvang. Als een werkgever geen eigen ruimte heeft voor 5 dagen, zoals een kleuterschool, worden informeel opgevangen kinderen aan de werkgever ter beschikking gesteld. Bij het disciplineren van het kind handelt de verzorger in overeenstemming met de individuele behoeften van het kind. Er zijn twee soorten gehandicapte kinderen: gehandicapte kinderen en niet-gehandicapte kinderen. Kinderen met een handicap kunnen communiceren met anderen, ze handelen en gedragen zich naar gelang hun specifieke situatie. Kind begint meestal te handelen en te communiceren op de leeftijd van drie jaar. Kinderen met niet genoeg verzorgers kunnen zich langzamer ontwikkelen, maar kunnen zich al op driejarige leeftijd ontwikkelen.
lees meer: